Ամբողջ աշխարհում պայքար է գնում նոր վարակիչ հիվանդության, այսպես կոչված՝ Թագավարակի դեմ։ Ցավոք մեր երկրում նույնպես տարածում գտավ։ Եվ վարակի կանխարգելման նկատառումներից ելնելով, փակվեցին՝ բոլոր ուսումնական հաստատությունները և կիրառվեց՝ հեռավար-առցանց ուսուցում։
Առցանց ուսուցումը մեզ հնարավորություն տվեց չընդհատել և պահպանել իմացած գիտելիքներն ու գնալ առաջ։ Սաները չեն դադարում զարմացնել իրենց հնարամտություններով, տանը նստած պարապության չեն մատնվում, նկարում են, երգում, մարզվում են և ինչո՞ւ չէ՛, նաև պարում։ Որին մասնակից են դառնում ընտանիքի անդամները, որոնց մասնակցությունը ու դերը շատ կարևոր է։
Հիանալի հնարավորություն ընձեռվեց ծնող-սան-դաստիրարակ նոր շփման հարթակ ստեղծելու, համագործակցելու, ինչո՞ւ չէ, նաև մեկը մյուսին ճանաչելու ու նոր մարդկային փոխհարաբերություններ գտնելու առիթ տվեց։
Սաները իրենց նախընտրած ընտանեկան նախագծերով, տեսաֆիլմերի տեսքով, ամեն օր կատարում էին աշխատանքներ, որին սիրով մասնակից էին դառնում ընտանիքի բոլոր անդամները՝ մայրիկ, հայրիկ, տատիկ, պապիկ։ Յուրաքանչյուր օրվա աշխատանքները հրապարակվում էին՝ դաստիարակի բլոգում, Հարավային դպրոց-պարտեզի ենթակայքում և իհարկե սոցցանցերում։
Սոնա Նակաշյան 