
Անձրևաբեր ծեսից մեկ օր առաջ երաժշտության դաստիարակ՝ Մարիամ Մնացականյանի հետ պատրաստեցինք ծեսի խորհրդանիշ՝ Նուրի տիկնիկին, նշեմ որ այս անգամ տարբերվող ենք պատրաստել, պատրաստել ենք ավելից, ընթացքում էլ խոսել ենք ծեսի խորհրդի մասին, երգել ու խաղացրել։
Անձրևաբեր ծեսից մեկ օր առաջ երաժշտության դաստիարակ՝ Մարիամ Մնացականյանի հետ պատրաստեցինք ծեսի խորհրդանիշ՝ Նուրի տիկնիկին, նշեմ որ այս անգամ տարբերվող ենք պատրաստել, պատրաստել ենք ավելից, ընթացքում էլ խոսել ենք ծեսի խորհրդի մասին, երգել ու խաղացրել։
Առավոտյան բակում, մեր հավաքած թթերով պատրաստեցինք համեղ մուրաբա։
Առավոտյան Հարությունը պարտեզի դուռը բաց արեց և շատ բարձր ասաց.
-Ը. Սոնա, թութը հասելա, չեք տեսել.
-Պատասխանեցի.
-Տեսել եմ, ի՞նչու.
-Հարությունը խիստ ձայնով ասաց.
-Բա ի՞նչի եք նստել, եկեք գնանք թութը հավաքենք։
Ոգևորությունը վարակեց բոլորին, և իր ուղեկցությամբ գնացինք թութ թափ տալու։
Թափ տվեցինք թութը, կերանք, և մնացածն էլ պահեցինք համեղ թթի մուրաբա պատրաստելու համար։
Վարդավառի ծեսին ընդառաջ, լողավազանի մեջ սքվորում ենք ծիսական երգեր, խաղում, հովանում ու մի լավ զվարճանում։
Պարտդզիկների առօրյան հունիս ամսին անցնում է լողափին, ամեն ցործողություն ավարտվում է ջրում՝ լողավազանի մեջ։
Լողափի կազմակերպման և շահագործման կարգ
Ամառային պարտեզը փչովի կամ հավաքովի լողավազանով (լողավազաններ) կազմակերպված լողափ է, հիգիենիկ միջավայր, որտեղ իրականացվում է սաների ամառային գործունեությունը:
Հարավի պարտեզիկների օրը սկսվեց ռոդարիական մարզական խաղերով։ Խաղացինք գունավոր փոքր գնդակներով, ծննդյան ափսեներով, բաժակներով։
Այս ամիս իր ներկայությամբ մեզ է ուրախացնում Սահակյան Հայկը, և ամեն օր մի նոր հետաքրքրությամբ է գալիս պարտեզ: Այսօր առավոտյան թռչկոտելով եկավ պարտեզ, և առանց բարև տալու, ուրախ շտապում էր իր մտքինն ասել:
-Ընկեր Սոնա, եկեք այսօր մեր զուգագուլպաները հագնենք մեր ձեռքերին, ու հեքիաթ կամ բանաստեղծություն ասենք։ Մեր մատիկներն էլ բացենք, փակենք դինոզավրի բերանի պես:
— Այո, ի՞նչու չի լինի։ Դեռ խոսքս չավարտած, արագ-արագ հանեց գուլպան ու հագավ ձեռքին, իսկ երբ ընկերներին տեսավ արդեն հագած, մի հրճվանք, մի ուրախություն ապրեց:
Արտասանեցին՝ Ա. Խնկոյան «Խոզն ու ագռավը»
Մի դարաւոր կաղնու տակ
Խոզը ագահ ու անհագ,
Այնքան կաղին զխտւեց,
Որ ցած ընկաւ ու փռւեց:
Զարթնեց քնից ու տակից
Ծառը փորեց արմատից:
— Ի՞նչ էս անում, այ անգէտ,
— Ագռաւն ասաց վերեւից:
— Խա՞ղ էս անում ծառի հետ,
Կչորանա արեւից:
— Չորանում է` չորանա,
— Ինձ ի՞նչ օգուտ` զօրանա,
Միայն կաղին ունենամ,
Ուտեմ, պառկեմ, գիրանամ:
— Այ ապերախտ կենդանի,
Ով քեզ նման վիզ ունի`
Իր կոյր աչքով չի տեսնի,
Որ կաղինը հիւթալի
Լոկ այս ծառն է ձեզ տալի,
— Ագռաւն ասաւ խոզուկին,
Էն կախ գլուխ կուզիկին: